Την άνοιξη εποχή που η φύση «ζωντανεύει», οι πιθανότητες εμφάνισης της εποχικής αλλεργίας πολλαπλασιάζονται.
Κυριότερες μορφές εκδήλωσης της στα παιδιά είναι το έκζεμα και η ρινίτιδα, προβλήματα που αποτελούν συχνή αίτια ανησυχίας για τους γονείς και επίσκεψης στον παιδίατρο.
Όσον αφόρα το αλλεργικό έκζεμα, πρόκειται για τα ενοχλητικά κόκκινα εξανθήματα που εντοπίζονται συνήθως στους αγκώνες, στο πίσω μέρος των γονάτων, στο πρόσωπο και προκαλούν έντονη φαγούρα, ενώ υπάρχει δυνητικός κίνδυνος επιμόλυνσης των δερματικών βλαβών με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.
Τα προδιαθεσικά παιδιά έχουν συχνά, ξηρό-άγριο δέρμα που φαίνεται σαν ??βρώμικο.
Ως αιτίες εμφάνισης του εκζέματος ενοχοποιούνται η κληρονομικότητα, η χρήση ακατάλληλων απορρυπαντικών και σαπουνιών, και η γύρη λουλουδιών που σκορπίζεται στον αέρα κατά την εποχή της ανθοφορίας. Βέβαια, δεν αποκλείεται να αποτελεί επιμέρους εκδήλωση μιας τροφικής αλλεργίας.
Η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται με κύρια συμπτώματα τη φαγούρα στην μύτη, το μπούκωμα, την καταρροή και τα φτερνίσματα. Τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από αλλεργική επιπεφυκίτιδα, δηλαδή ερυθρότητα, δάκρυα και φαγούρα στα ματιά. Και στην περίπτωση αυτή κύριο αλλεργιογόνο είναι η γύρη των λουλουδιών που αιωρείται στην ατμόσφαιρα και εισπνέεται από τους μικρούς ασθενείς που είναι προδιαθεσικοί για εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης.
Ας αναφέρω εδώ ότι στη χώρα μας οι σημαντικότερες αλλεργιογόνες γύρεις είναι εκείνη της ελιάς, της παριετάριας (περδικάκι), και των αγρωσιωδών (γρασίδι και λοιπά αγριόχορτα.
Αρκετά παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα παρουσιάζουν άσθμα, ποσοστό που ανέρχεται στο 50% τουλάχιστον, και υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η σωστή θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας μπορεί να οδηγήσει στην πρόληψη εκδήλωσης άσθματος.
Η διάγνωση της αλλεργίας γενικά, και ειδικότερα της εποχικής ανοιξιάτικης αλλεργίας τίθεται με βάση το ιστορικό του παιδιού, ατομικό και οικογενειακό.
Η ύπαρξη μέλους στην οικογένεια του ασθενούς με παρόμοια συμπτώματα καθώς και η εμφάνιση των εκδηλώσεων την εποχή της ανθοφορίας των επιμέρους γύρεων που ανέφερα παραπάνω αποτελούν τη βάση της διαγνωσικής προσέγγισης.
Σημαντική βοήθεια προσφέρουν οι εξετάσεις αίματος (απόλυτος αριθμός ηωσινοφίλων, IgE, Rast test) ενώ η επιβεβαίωση γίνεται με την διενέργεια των δερματικών δοκιμασιών. Οι τελευταίες συνίστανται σε έγχυση διαφόρων ??ύποπτων?? αλλεργιογόνων στο δέρμα υπό μορφή σταγόνων και μετά από ελάχιστο νυγμό για την είσοδό τους στην επιδερμίδα εκτιμάται η αντίδραση σε καθένα από αυτά. Έτσι διαπιστώνεται το υπεύθυνο αλλεργιογόνο.
Μερικά απλά ?έτρα προφύλαξης από τις εποχικές αλλεργίες είναι τα εξής:
? Καταβρέχουμε συχνά τον κήπο και τις βεράντες, ώστε να απομακρυνθεί η γύρη
? Κλείνουμε τα παράθυρα του αυτοκίνητου σε δρόμους με δέντρα και φυτά
? Κάνουμε χλιαρό ντους και καλό πλύσιμο του προσώπου και των ρουθουνιών, όταν το παιδί επιστρέφει στο σπίτι.
? Αποφεύγουμε να στεγνώνουμε ρούχα έξω στην βεράντα για να μην κολλήσει πάνω τους η γύρη.
? Απομακρύνουμε από το δωμάτιο ή το μπαλκόνι λουλούδια που έχουν ανθίσει.
Πόσο εφικτή όμως είναι η αποφυγή του αλλεργιογόνου όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά, που φυσιολογικά και απολύτως δικαιολογημένα θέλουν να ??ζουζουνίζουν?? σε κήπους, αγρούς, παιδικές χαρές και όμορφα τοπία?
Γι? αυτό και φτάνουμε συχνά στο σημείο να θεραπεύουμε παρά να προλαμβάνουμε την εποχική αλλεργία στα παιδιά. Η θεραπεία επιτυγχάνεται με φαρμακευτική αγωγή (π.χ. αντιισταμινικά, αποσυμφορητικά μύτης, κορτικοειδή) και σε επίμονες περιπτώσεις με ειδική ανοσοθεραπεία για τα υπεύθυνα αλλεργιογόνα, κατά την τελευταία χορηγείται η υπεύθυνη ουσία σε σταδιακά αυξανόμενες δόσεις, έτσι ώστε ο ασθενής να γίνει λιγότερο ευαίσθητος σε αυτό.
Και τέλος ας μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι και ο χρόνος είναι σύμμαχος των μικρών ασθενών, εφόσον η προδιάθεσή τους για εποχική αλλεργία, μειώνεται με την πάροδο των ετών με την απόκτηση όλο και περισσότερων αντισωμάτων.
