Τα στοιχεία από τις μετρήσεις της NASA δείχνουν ότι ο πλανήτης Άρης δεν ήταν πάντοτε ένας ξερός τόπος, αλλά είχε στην επιφάνειά του νερό.
Όλα δείχνουν ότι η Γη μας δεν είναι ο μόνος γαλάζιος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς ο αρχαίος Άρης φαίνεται πως είχε καλυμμένο το 19% περίπου της επιφάνειάς του από έναν ωκεανό. Συγκριτικά με τη Γη, η NASA υπολογίζει ότι ο ωκεανός του Άρη ήταν μεγαλύτερος σε μέγεθος από τον Αρκτικό Ωκεανό, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός καλύπτει το 17% της γήινης επιφάνειας. Είναι, επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Άρης είχε στην επιφάνειά του τον ωκεανό αυτό για περισσότερο χρονικό διάστημα από όσο χρειάστηκε η Γη για να αναπτύξει μέσα στους δικούς της ωκεανούς τη ζωή.
Με βάση τις παρατηρήσεις των τηλεσκοπίων European Southern Observatory?s Very Large Telescope, W.M. Keck Observatory και NASA Infrared Telescope Facility, οι επιστήμονες κατάφεραν να δουν τα χημικά συστατικά του νερού στον Άρη, τα οποία είναι H[SUB]2[/SUB]O και HDO, μία παραλλαγή του νερού με αντικατάσταση του ενός μορίου υδρογόνου από το δευτέριο. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν τις αναλογίες των μορίων αυτών και να χαρτογραφήσουν το πώς έφευγε το νερό στο διάστημα, αφήνοντας ουσιαστικά ένα μικρό μόνο μέρος πάγου στους πόλους.
Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι πριν από 4.3 δισεκατομμύρια χρόνια υπήρχε νερό που έφτανε στα 137 μέτρα βάθος, στο Βόρειο Ημισφαίριο, ενώ σε ορισμένα σημεία το βάθος του ωκεανού αυτού εκτιμάται ότι έφτανε μέχρι και τα 1.6 χιλιόμετρα.
