Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, ανακάλυψε ότι η αντοχή στην αϋπνία είναι και θέμα κατάλληλων γονιδίων.
Οι ερευνητές του εργαστηρίου ύπνου, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, υπό την καθηγήτρια ψυχιατρικής Νάμνι Γκοέλ, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευρολογίας «Neurology», μελέτησαν 110 υγιείς ενηλίκους για να βρουν για ποιο λόγο οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους αναφορικά με το πόσο ύπνο χρειάζονται.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν, ότι όσοι άνθρωποι διαθέτουν μια συγκεκριμένη γενετική παραλλαγή (γνωστή ως DQB1*0602), αν δεν έχουν κοιμηθεί καλά το βράδυ, την επόμενη μέρα είναι πιο νυσταγμένοι και αισθάνονται πιο κουρασμένοι, ενώ έχουν περάσει λιγότερη ώρα στη λεγόμενη «βαθιά» φάση του ύπνου, σε σχέση με όσους δεν έχουν στο DNA τους αυτή την παραλλαγή γονιδίου.
Περίπου το 12% με 38%, όσων έχουν αυτό το γονίδιο, δεν πάσχουν από ναρκοληψία.Όμως αυτοί οι κατά τα άλλα υγιείς άνθρωποι, φαίνεται να επηρεάζονται αναλογικά περισσότερο από την έλλειψη ύπνου σε σχέση με τους υπόλοιπους, συμπεριφερόμενοι λίγο έως πολύ σαν ναρκοληπτικοί. Περισσότερες έρευνες πάντως, όπως είπε η Γκοέλ, θα χρειαστούν για να επιβεβαιώσουν τα συμπεράσματά της, ώστε να ανακαλυφθούν και άλλα γονίδια που πιθανώς εμπλέκονται στην ικανότητας αντίδρασης του ανθρώπου στην έλλειψη ύπνου.
Οι μελετητές του ύπνου, έχουν χωρίσει τους ανθρώπους σε διάφορους τύπους ανάλογα με τις συνήθειές τους. Έτσι, για παράδειγμα, οι «κουκουβάγιες» είναι πιο δραστήριοι και «ξύπνιοι» τα απογεύματα, ενώ οι «κόκορες» ξυπνούν από τα χαράματα.
Πάντως, ο ΟυίνστονΤσόρτσιλ, η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Μπιλ Κλίντον, τα έβγαζαν πέρα με τα απαιτητικά καθήκοντα της μέρας, μόνο με πέντε ή έξι ώρες ύπνο. Για το Ναπολέοντα, τον Μιχαήλ Άγγελο και την Μαντόνα, λέγεται ότι τέσσερις ώρες ήταν-ή είναι-αρκετές.
