Συχνά μέσα στη συνείδηση του κόσμου, επικρατεί η πεποίθηση ότι το στρες, το άγχος και η αγωνία, έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.
Όμως μέχρι σήμερα η επιστήμη, δεν κατάφερε να εξακριβώσει με ακρίβεια το ρόλο του στρες στην εκδήλωση των εγκεφαλικών επεισοδίων.
Μήπως το στρες από μόνο του έχει κάποια επίδραση στα αγγεία του εγκεφάλου και προκαλεί απόφραξη ή αιμορραγία; Ή μήπως άλλοι παράγοντες που έρχονται μαζί με το στρες, δηλαδή μια κακή διατροφή, το κάπνισμα και η ψηλή πίεση, είναι οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνουν τα επικίνδυνα για τη ζωή, επεισόδια;
Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά έχουν τεράστια σημασία. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι η τρίτη συχνότερη αιτία θανάτων και μια από τις σημαντικότερες αιτίες μόνιμων αναπηριών.
Για να βρουν την απάντηση σε μερικές τουλάχιστο πτυχές του ζητήματος, Δανοί ερευνητές εξέτασαν 5.604 άνδρες και 6.970 γυναίκες από το 1981 έως το 1983. Βασικά τα άτομα αυτά κατανεμήθηκαν σε ομάδες ανάλογα με την ένταση του στρες από την οποία υπέφεραν.
Η παρακολούθηση των συμμετεχόντων στην έρευνα, διήρκεσε για 13 χρόνια. Κατά τη χρονική αυτή διάρκεια καταγράφηκαν 923 εγκεφαλικά επεισόδια που συνέβαιναν για πρώτη φορά στους ασθενείς. Από αυτά τα 207 ήσαν θανατηφόρα μέσα σε 28 ημέρες από τη στιγμή που εκδηλώθηκαν.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι οι ασθενείς που είχαν αρχικά δηλώσει ότι είχαν ένα ψηλό επίπεδο στρες, παρουσίαζαν ένα αυξημένο κίνδυνο κατά 89% μεγαλύτερο από εκείνους που είχαν λίγο ή καθόλου στρες, για να πάθουν εγκεφαλικό το οποίο οδηγούσε στο θάνατο.
Εκείνοι που είχαν δηλώσει ότι ένιωθαν έντονο στρες τουλάχιστο μια φορά την εβδομάδα είχαν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο θανατηφόρου εγκεφαλικού επεισοδίου σε σύγκριση με αυτούς που δεν είχαν αξιόλογο στρες.
Η ύπαρξη στρες στους ασθενείς δεν φάνηκε να επηρεάζει τον κίνδυνο για μη θανατηφόρο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Παράλληλα όμως η έρευνα αυτή δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι ο παράγοντας στρες είναι ανεξάρτητος από τους άλλους και ότι από μόνος του μπορεί να προκαλεί τη θνησιμότητα που παρατηρήθηκε. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι το ίδιο το στρες που φταιει.
Είναι άλλοι παράγοντες που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά και τρόπο ζωής των ατόμων με πολύ ψηλό στρες που δρουν σε συνέργια με αυτό, για να προκαλέσουν τα εγκεφαλικά επεισόδια. Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η κατάχρηση αλκοόλ και η απουσία τακτικής σωματικής εξάσκησης.
Επιπρόσθετα οι ερευνητές από τη Δανία τονίζουν ότι δεν αποκλείεται να συνυπάρχει κάποιος άγνωστος προς το παρόν βιολογικός παράγοντας ο οποίος να συμβάλλει στην εκδήλωση αυτής της παθολογίας.
Τι συμπεραίνουμε από αυτή την έρευνα; Εκείνο που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα νοσηρό και αιτία των θανατηφόρων εγκεφαλικών επεισοδίων δεν είναι μόνο το έντονο στρες, η αγωνία και το άγχος αλλά η συνύπαρξη αυτών και η παθολογική συνέργια με άλλες κακές συνήθειες όπως κάπνισμα, κακή διατροφή, απουσία σωματικής εξάσκησης και κατάχρηση αλκοόλ.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Ο έλεγχος και ορθός χειρισμός του στρες που αποτελεί αναπόσπαστο και αναγκαίο μέρος της ζωής μας, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Παράλληλα θα πρέπει να ελέγχουμε την αρτηριακή πίεση και να ακολουθούμε μια υγιεινή διατροφή, να κάνουμε κάποιας μορφής σωματική εξάσκηση και να αποφεύγουμε νοσηρές παθολογικές συνήθειες όπως το κάπνισμα.
