Δυσκολίες στην καρδιακή λειτουργία - Μια συμπληρωματική προσέγγιση από την Οστεοπαθητική
Οι ασθενείς που μας ζητούν βοήθεια για την επίλυση των προβλημάτων στη «μέση» (ή στην «οσφυϊκή μοίρα»), ή στον «αυχένα», ή γενικά στη Σπονδυλική Στήλη, παίρνοντας το ιστορικό τους, μας αναφέρουν ότι είχαν προβλήματα καρδιάς, ή ότι τους έχουν χειρουργήσει, ή ότι ο καρδιολόγος που τους παρακολουθεί τους συμβουλεύει να ? «περπατάνε καθημερινά».
Σε μας τους Οστεοπαθητικούς τίθεται ένα πολύ απλό και σημαντικό ερώτημα:
Πώς είναι δυνατόν το σπλάχνο, η καρδιά, με όλη τη σοφή δυναμική του, να τα βγάζει πέρα με ένα άκρως δύσκαμπτο και ανελαστικό σώμα;
Η ανελαστικότητα και η δυσκαμψία παρατηρείται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις των παθόντων που μας επισκέπτονται.
Το να συμβουλεύουμε απλά και αόριστα: «να περπατούν» ή «να τρέχουν» με μια ήδη κουρασμένη καρδιά, είναι το καλύτερο;
Σ?αυτή την κατάσταση θα προστεθούν οι πόνοι στην οσφυϊκή μοίρα ή άλλα σημεία της σπονδυλικής στήλης και λεκάνης!
Στην κινητική συνεχόμενη δυσκολία του σώματος προστίθεται και η ανικανότητά του να κάνει τις σωστές καύσεις!
Η ανελαστικότητα προσθέτει ειδική κούραση στην καρδιά και στα ταλαίπωρα αγγεία που δεν τους δίδεται η ευκαιρία να διατείνονται με τις απαραίτητες αναγκαίες κινήσεις του σώματος. Δεν τους δίνονται τα κατάλληλα ερεθίσματα από την κίνηση που έχουν ανάγκη για την υγιεινή λειτουργία τους. Έτσι προσπαθούν παθητικά να εκτελέσουν το δύσκολο έργο της προώθησης των υγρών (αίμα, λεμφικό υγρό).
Δημιουργούνται οιδήματα και φλεγμονές στις διάφορες περιοχές του σώματος και κυρίως στα κάτω άκρα.
Επίσης, δυσκαμψίες στις αρθρώσεις του σώματος δημιουργούν μεγάλες δυσκολίες στις μετακινήσεις του ατόμου, δυσκολίες μηχανικής προέλευσης.
Όλη αυτή η κατάσταση δίνει μια συνεχόμενη και αθροιστική υπερκόπωση στην καρδιά, που δημιουργείται σιγά-σιγά με ύπουλο τρόπο.
Δυσκαμψία στη Σπονδυλική Στήλη
Ξέροντας καλά τη φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος θέλουμε να υπενθυμίσουμε την έμμεση επιρροή στην καρδιά από την αντίστοιχη νεύρωση του Αυτόνομου Συμπαθητικού Συστήματος (περιοχή του 4ου θωρακικού σπονδύλου) της Σπονδυλικής Στήλης, όπως επίσης και κάθε σπλάχνου αντιστοίχως.
Άρα η καλή φυσιολογία και κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζει θετικά και ηρεμεί όλο το Σπλαχνικό Σύστημα.
Ρόλος του Οστεοπαθητικού D.O.
Παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή που υποδεικνύει ο θεράπων ιατρός, ο οστεοπαθητικός, με τις επιστημονικές του γνώσεις πάνω στην επαναφορά της μηχανικής ισορροπίας (εφόσον δεν είναι ήδη πολύ αργά), μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα τους πάσχοντες από προβλήματα στην καρδιά.
Αφού κάνει έναν έλεγχο σε κάθε τμήμα του σώματος για να εκτιμήσει και να εντοπίσει τις κινητικές δυσκολίες, ελέγχει σπόνδυλο προς σπόνδυλο, και παρατηρεί αν «περνάει η κίνηση». Μια κίνηση που την έχει ανάγκη όλο το σώμα, για να αναπνεύσει, να ηρεμήσει, να δώσει έτσι τη δυνατότητα στην καρδιά να κάνει σωστά το δύσκολο έργο της!
Ο οστεοπαθητικός διαπιστώνει τις μυϊκές συσπάσεις, τις αιτίες που τις προκαλούν και τα αλυσιδωτά επακόλουθα που θα δημιουργηθούν από αυτές.
Θα προσπαθήσει μ?έναν ήπιο τρόπο να «ξεμπλοκάρει» (ας μου επιτραπεί η έκφραση) την κάθε περιοχή, και κυρίως στην περιοχή ανάμεσα στις ωμοπλάτες, στα αντίστοιχα τμήματα της σπονδυλικής στήλης που νευρώνουν την καρδιακή περιοχή.
Έτσι θα βρει προοδευτικά το σώμα την κινητικότητά του και ποθητή ελευθερία του!
Θα επανέλθει η κινητικότητα της θωρακικής κλωβού, απαραίτητη για την αναπνευστική λειτουργία.
Τέλος, θα μπει ο ασθενής προοδευτικά σ?ένα πρόγραμμα ήπιας ελαστικότητας πριν τον αφήσουμε στην αόριστη κατεύθυνση στο να «κάνει γυμναστική» ή να «περπατά». Πρέπει παράλληλα να του μάθουμε να κάνει μόνος του μια σειρά διατατικών ασκήσεων στο πάτωμα πριν φύγει για το περπάτημα.
Η καλή λειτουργία των μυϊκών συστημάτων για τη διευκόλυνση του βαδίσματος πρέπει να προετοιμαστεί, παράλληλα να έχει καλά παπούτσια (αερόσολες), μεγάλα βήματα με φυσιολογικό ρυθμό. Να προσεχθεί ιδιαίτερα η κάμψη της οσφυϊκής μοίρας γιατί η ευθειασμένη οσφυϊκή μοίρα θα δημιουργήσει προοδευτικά κήλες των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Θα συνιστούσαμε επίσης την ήπια κολύμβηση σε σωστά θερμαινόμενη πισίνα.
Θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς, που ξαφνικά βρίσκεται με ένα πρόβλημα καρδιάς, στην καλύτερη και δυναμικότερη περίοδο της ζωής του! Αυτή η «ανυπομονησία να ξαναβρεί την υγεία του» που τον διέπει τον κάνει εύκολα να υπερβαίνει τα όρια, να περπατά περισσότερο απ?ότι πρέπει, βάζοντας δικούς του στόχους! Θαρρώντας έτσι ότι το πρόβλημά του θα το λύσει πιο γρήγορα. Όμως το σώμα του «σκληραίνει» και προοδευτικά καταλήγει στο αντίθετο αποτέλεσμα αυτή η υπέρβαση!
Θα συνιστούσαμε λοιπόν μια συνεργασία των κλάδων της ίασης, έτσι ώστε ο ασθενής να βρίσκεται στις σωστές κατευθύνσεις και να αισθάνεται καλά πλαισιωμένος!
Μαργαρίτα Παπαδημητρίου-Boulenger
* Οστεοπαθητικός D.O.
* τ. Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Οστεοπαθητικών
* Καθηγήτρια Εφαρμοσμένης Ανατομίας
