Μικρές βελτιώσεις στην καθη?ερινότητα ενός ?εσήλικου ?πορεί να εξασφαλίσουν περισσότερα χρόνια ζωής και ?ε καλύτερη ποιότητα.
«Αν στα 45 σας αρχίσετε να περπατάτε καθη?ερινά, ?πορεί να καθυστερήσετε τα προβλή?ατα κινητικότητας ?έχρι τα 90 σας. Αντίθετα, αν βουλιάξετε στον καναπέ σας, τότε στα 60 σας ίσως να ?ην ?πορείτε να περπατήσετε καν», λέει ο Μαρκ Λακς, διευθυντής Γηριατρικής στην Ο?οσπονδία Νοσοκο?είων της Νέας Υόρκης, του Νιου Τζέρσεϊ και του Κονέκτικατ.
Στο βιβλίο του «Θεραπεύστε ε?ένα, όχι την ηλικία ?ου» («Τreat me, not my age») που ?όλις κυκλοφόρησε, αναφέρεται σε δύο ση?αντικούς παράγοντες που καθορίζουν πόσο καλά ?πορεί να λειτουργήσουν στην καθη?ερινή τους ζωή οι ηλικιω?ένοι.
Ο πρώτος παράγων ονο?άζεται «φυσικό απόθε?α» και αναφέρεται στο περίσσευ?α της ικανότητας λειτουργίας των οργάνων και των βιολογικών συστη?άτων. Αυτό υπάρχει σε κάθε οργανισ?ό κατά τη γέννησή του και ?ειώνεται όσο περνά ο χρόνος. Σύ?φωνα ?ε τον Λακς, καθώς τα κύτταρα γερνούν ή πεθαίνουν ?ε το πέρασ?α του χρόνου, αυτό το απόθε?α χάνεται ?ε διαφορετικό ρυθ?ό για κάθε άνθρωπο
Η ευκινησία. Οι επιπτώσεις ?πορεί να γίνουν αισθητές απότο?α και όχι σταδιακά γιατί η ευκινησία ?ας ?πορεί να ?ην επηρεαστεί α?έσως όταν εξαφανιστεί το απόθε?α. Ενα από τα ?υστικά της φυσιολογικής γήρανσης είναι η επιβράδυνση της απώλειας του φυσικού αποθέ?ατος.
«Μπορεί να απολέσεις ?έχρι και το 90% της λειτουργίας του νεφρού που είχες παιδί και να ?ην έχεις κανένα σύ?πτω?α που να σχετίζεται ?ε τη νεφρική ανεπάρκεια», λέει ο Μαρκ Λακς. Ο εγκέφαλός ?ας περιέχει δισεκατο??ύρια κύτταρα τα οποία δεν θα χρησι?οποιήσου?ε ποτέ και τα περισσότερα ?πορεί να πεθάνουν πριν αντιληφθού?ε οποιοδήποτε γνωσιακό πρόβλη?α.
Ο δεύτερος παράγων που παίζει ση?αντικό ρόλο στην ποιότητα ζωής της τρίτης ηλικίας είναι η απώλεια ?υϊκής δύνα?ης. Οι περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν στο απόγειο της ?υϊκής τους δύνα?ης ?εταξύ 20 και 30 ετών.
Μετά την ηλικία των 30 η ?υϊκή δύνα?η ?ειώνεται, καταλήγοντας στην αδυνα?ία των ?υών. Συ?πτώ?ατα όπως οι πτώσεις ?πορεί να είναι συχνά, καθώς και η γενικότερη δυσκολία να φέρου?ε εις πέρας καθη?ερινές κινήσεις όπως το να σηκωνό?αστε από την καρέκλα ή να βγαίνου?ε από την ?πανιέρα.
Προβλή?ατα κινητικότητας.
Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι δεν αντι?ετωπίζουν σοβαρή δυσκολία ?έχρι να φτάσουν τα 80 ή τα 90 χρόνια τους και χάρη στην πρόοδο της ιατρικής επιστή?ης ολοένα και περισσότεροι φτάνουν σε αυτές τις ηλικίες. «Ως αποτέλεσ?α, εκατο??ύρια άνθρωποι αντι?ετωπίζουν προβλή?ατα κινητικότητας», ση?ειώνει ο επιστή?ονας.
Τα καλά νέα είναι ότι η ηλικία όπου αρχίζουν αυτά τα προβλή?ατα ?πορεί να καθυστερήσει. Οι γεροντολόγοι έχουν αποδείξει πως ο ρυθ?ός της κατάπτωσης «?πορεί να προσαρ?οστεί στα ?έτρα σου ?ε πολλαπλές ?εθόδους και ?ικρές αλλαγές, οι οποίες ?πορεί να αρχίσουν στην ηλικία των 45, των 50, των 60. Δεν είναι ποτέ αργά. Αρκεί να αρχίσουν», τονίζει ο Λακς.
Εχθρός το καθισιό. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής στη ?έση ηλικία ?πορεί να επηρεάσουν δραστικά τη λειτουργικότητα του ανθρώπου σε ?εγαλύτερη ηλικία. «Το περπάτη?α στα 45 σας ?πορεί να σας χαρίσει ?εγαλύτερη κινητικότητα στα 90. Το καθισιό στα 45 ?πορεί να σας ακινητοποιήσει στα 60 σας. Ακό?α και οι ?ικρότερες παρε?βάσεις ?πορεί να αποφέρουν ση?αντικά οφέλη και να καθυστερήσουν το ραντεβού σας ?ε την ακινησία», λέει ο Λακς.
Σε ?ια έρευνα του 2004, ηλικιω?ένοι που άρχισαν να κάνουν ασκήσεις ενδυνά?ωσης ύστερα από κάταγ?α στον γοφό, αύξησαν την ταχύτητά τους στο βάδισ?α, βελτίωσαν την ισορροπία και τη ?υϊκή δύνα?ή τους και ?είωσαν τον κίνδυνο πτώσης και νέου κατάγ?ατος.
ΤΑ ΝΕΑ
