Το τσάι και ο καφές προστατεύουν την καρδιά
Η κατανάλωση αρκετών φλιτζανιών τσαγιού ή καφέ καθημερινά φαίνεται να προστατεύει από τις καρδιοπάθειες, σύμφωνα με μια ολλανδική επιστημονική έρευνα, που διήρκεσε 13 χρόνια και μελέτησε 40.000 άτομα.
Η έρευνα, υπό την καθηγήτρια Υβόν βαν ντερ Σάου, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου, σύμφωνα με το BBC, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσοι πίνουν πάνω από έξι φλιτζάνια τσαγιού τη μέρα, μειώνουν κατά το ένα τρίτο τον κίνδυνο πάθησης της καρδιάς τους, ενώ όσοι πίνουν δύο έως τέσσερα φλιτζάνια καφέ, έχουν επίσης μειωμένο κίνδυνο κατά 20%.
Αν και η ωφέλεια σταματά όταν η κατανάλωση ξεπεράσει τα τέσσερα φλιτζάνια καφέ τη μέρα, παρόλα αυτά ακόμα κι αυτοί που πίνουν περισσότερο, δεν είναι πιθανότερο να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία, π.χ. από καρκίνο ή εγκεφαλικό, σε σχέση με όσους δεν πίνουν καθόλου καφέ.
Ο καφές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, περιέχει ουσίες που θεωρητικά τόσο αυξάνουν όσο και μειώνουν τον κίνδυνο για την καρδιά, καθώς από τη μια μπορεί να αυξήσει το επίπεδο χοληστερίνης και, από την άλλη, να καταπολεμήσει τη φλεγμονή που σχετίζεται με τη βλάβη της καρδιάς.
Όμως, όπως επεσήμαναν, για την προστασία της καρδιάς παίζουν ρόλο πολλοί ακόμα παράγοντες. Για παράδειγμα, ένα τσιγάρο που συνοδεύει τον καφέ, μπορεί να ακυρώσει τελείως το όποιο όφελος για την καρδιά, ενώ η κατανάλωση απανωτών φλιτζανιών τσαγιού μπροστά από την τηλεόραση, χωρίς καθόλου σωματική άσκηση, επίσης αχρηστεύει κάθε όφελος που μπορεί να φέρει το τσάι.
Η βιταμίνη Β ασπίδα προστασίας ενάντια στον καρκίνο
Οι άνθρωποι, ακόμα και οι καπνιστές, που έχουν άφθονη βιταμίνη Β στο αίμα τους, φαίνεται πως αντιμετωπίζουν μειωμένο κίνδυνο να πάθουν καρκίνο των πνευμόνων, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα.
Αν και οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι ακόμα δεν έχουν αποδείξει πως υπάρχει άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος ανάμεσα στη βιταμίνη Β και στον μειωμένο κίνδυνο καρκίνου, είπαν ότι τα ευρήματά τους πιθανώς εξηγούν σε ένα βαθμό γιατί κάποιοι καπνιστές δεν παθαίνουν καρκίνο του πνεύμονα, ενώ αντίθετα τον παθαίνουν κάποιοι μη καπνιστές ή πρώην καπνιστές.
Η μελέτη, υπό τον δρα Πολ Μπρέναν της Διεθνούς Υπηρεσίας Ερευνών για τον Καρκίνο με έδρα στη Λιόν της Γαλλίας, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και το BBC. Στην έρευνα υπήρξε και ελληνική συμμετοχή με τους επιστήμονες Δημήτρη Τριχόπουλο, Αντωνία Τριχοπούλου και Παναγιώτα Λάγιου.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα ιδίως της βιταμίνης Β6, αλλά και του αμινοξέος της μεθιονίνης (η οποία περιέχεται στις περισσότερες πρωτεΐνες) μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τον κίνδυνο για καρκίνο (κατά μέσο όρο τον μειώνουν σε ποσοστό 60%, όταν συνυπάρχουν και οι δύο ευεργετικοί παράγοντες). Οι ουσίες αυτές υπάρχουν, μεταξύ άλλων, στους ξηρούς καρπούς, στα λαχανικά, στα ψάρια και στο κρέας ή μπορούν να ληφθούν ως συμπλήρωμα της διατροφής με χάπια.
Η έρευνα, που μελέτησε σχεδόν 400.000 άτομα σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες για περισσότερα από οκτώ χρόνια, συμπεριέλαβε καπνιστές, μη καπνιστές και πρώην καπνιστές. Ανεξάρτητα από το αν οι συμμετέχοντες κάπνιζαν ή όχι, διαπιστώθηκε ότι η αυξημένη παρουσία Β6 και μεθιονίνης στο αίμα προστατεύει τους πνεύμονες από την εμφάνιση καρκίνου. Πολλοί λιγότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β και του αμινοξέος ανέπτυξαν αυτής της μορφής τον καρκίνο στη διάρκεια της πολυετούς έρευνας σε σχέση με όσους είχαν χαμηλά επίπεδα Β6 και του αμινοξέος.
Οι ερευνητές πάντως επεσήμαναν ότι ο καλύτερος τρόπος να μειωθεί ο κίνδυνος για τον καρκίνο του πνεύμονα είναι να κόψει κανείς το κάπνισμα. Επίσης ανέφεραν ότι είναι ακόμα πρόωρο να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι η λήψη βιταμινών προσφέρει πρόσθετη προστασία. Όπως είπαν, τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης μπορεί απλώς να αντανακλούν ένα πιο υγιεινό στιλ ζωής και συνεπώς η μείωση του κινδύνου του καρκίνου μπορεί να μην οφείλεται τελικά στις ίδιες τις βιταμίνες ή πάντως όχι μόνο σε αυτές.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες τόσο για να βεβαιωθούν ότι τα αυξημένα επίπεδα βιταμίνης Β στη διατροφή όντως μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, όσο και για να καταλάβουν γιατί αυτό μπορεί να συμβαίνει, σύμφωνα με την ελληνικής καταγωγής Παναγιώτα Μήτρου, εκπρόσωπο του Παγκόσμιου Ταμείου Ερευνών για τον Καρκίνο.
Όπως ανέφερε η κα Μήτρου, "είναι σημαντικό να περάσουμε στους καπνιστές το μήνυμα ότι η αυξημένη λήψη βιταμίνης Β δεν είναι -και ποτέ δεν θα είναι- υποκατάστατο για το κόψιμο του καπνίσματος". Πάντως, πρόσθεσε, οι πρώην καπνιστές και όσοι δεν έχουν καπνίσει ποτέ, σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας έρευνας, ξέρουν πλέον ότι μπορούν να κάνουν κάτι θετικό για να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο του καρκίνου του πνεύμονα - πέρα από το να μην καπνίζουν.
Ο επικεφαλής της έρευνας Πολ Μπρέναν τόνισε ότι αν μια επόμενη μελέτη επιβεβαιώσει το συμπέρασμα της δικής του έρευνας, τότε το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι ο καθορισμός του άριστου επιπέδου βιταμίνης Β για την μείωση του κινδύνου του καρκίνου του πνεύμονα.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου παγκοσμίως (18% του συνόλου των θανάτων), αφαιρώντας κάθε χρόνο σχεδόν 1,3 εκατ. ζωές, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η πάθηση αποδίδεται σε ποσοστό 90% στο κάπνισμα, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που πάσχουν αυτήν, χωρίς ποτέ να έχουν καπνίσει στη ζωή τους ή οι οποίοι το έχουν κόψει εδώ και χρόνια. Περίπου 10% έως 15% των καπνιστών κάποια στιγμή εμφανίζουν καρκίνο του πνεύμονα, αν και συχνά πεθαίνουν από κάποια άλλη αιτία σχετική με το κάπνισμα (καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό, εμφύσημα κ.α.).
Το πλύσιμο των χεριών ... "εξαγνίζει" το μυαλό
Αν έχετε αμφιβολίες και τύψεις για κάποια απόφαση που μόλις πήρατε και το μυαλό σας βασανίζεται για το αν επιλέξατε σωστά, τότε πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό, γιατί αυτό θα σας βοηθήσει να "εξαγνίσετε" το μυαλό σας μετά από μια δύσκολη και επίμαχη επιλογή, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η ψυχολογική επίπτωση από το πλύσιμο των χεριών για πρώτη φορά μελετήθηκε επιστημονικά το 2006, όταν η καθηγήτρια Κέιτι Λίλιενκβιστ του αμερικανικού πανεπιστημίου Μπρίνγκαμ Γιάνγκ είχε δείξει ότι ένα απλό καθάρισμα των χεριών μπορεί να κάνει κάποιον να νοιώσει λιγότερο ένοχος για μια πράξη του. Σύμφωνα με την Λίλιενκβιστ, "η καθαριότητα, γενικότερα, φαίνεται να απελευθερώνει ψυχολογικά τους ανθρώπους".
Η νέα έρευνα, υπό τον ψυχολόγο Σπάικ Λι του πανεπιστημίου Μίτσιγκαν, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", δείχνει ότι ένα καλό πλύσιμο των χεριών μπορεί να απομακρύνει όχι μόνο τις αμαρτίες παλαιότερων πράξεων, αλλά και τα αισθήματα τύψεων ή αμφιβολιών σχετικά με καθημερινές απλές επιλογές του τύπου "έκανα καλά που διάλεξα το Παρίσι αντί για το Λονδίνο για τις διακοπές μου;", "μήπως δεν έπρεπε να αγοράσω αυτή την πολυτελή BMW αλλά την Mercedes;" κλπ.
Πλένοντας τα χέρια τους, οι καταναλωτές και γενικότερα οι άνθρωποι μπορούν να εστιάσουν καλύτερα στις θετικές πλευρές της όποιας επιλογής τους και να ανακουφιστούν υποσυνείδητα. Τα πειράματα του Λι έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι βασανίζονται από αμφιβολίες μετά από κάποια απόφασή τους (το φαινόμενο ονομάζεται επιστημονικά "γνωσιακή δυσαρμονία"), όταν όμως πλένουν τα χέρια τους αμέσως μετά, το συναίσθημα αυτό υποχωρεί αισθητά ή και εξαφανίζεται, αν και δεν είναι σαφές πόσο χρόνο διαρκεί αυτή η επίδραση.
Άλλα πειράματα έδειξαν ότι το πλύσιμο των χεριών λειτουργεί και όταν γίνεται, όχι μετά αλλά πριν από μια επιλογή (όπως ακριβώς έκανε ο Πόντιος Πιλάτος πριν παραδώσει τον Χριστό για να σταυρωθεί). Ο Λι διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που πλένουν τα χέρια τους καλά πριν από μια σημαντική απόφαση, νιώθουν πιο ελεύθεροι στη μετέπειτα επιλογή τους και την παίρνουν με λιγότερες τύψεις και ενδοιασμούς.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι όταν οι άνθρωποι κάνουν μια επιλογή, αισθάνονται την ψυχολογική ανάγκη να υποστηρίξουν αυτή την επιλογή τους στη συνέχεια. Κάτι που έχουν ήδη διαλέξει (π.χ. ένα καταναλωτικό αγαθό που αγόρασαν) τους φαίνεται πιο ελκυστικό απ? ό,τι τους φαινόταν πριν το αγοράσουν κι ένα αγαθό που έχουν απορρίψει (δεν το επέλεξαν), τους φαίνεται πια λιγότερο ελκυστικό. Όμως αυτή η τάση δεν υπάρχει πια, όταν ο άνθρωπος πλένει τα χέρια του, οπότε απελευθερώνεται από την "ψυχαναγκαστική" ώθησή του να δικαιολογήσει εκ των υστέρων την απόφασή του.
Εδώ και αιώνες η καθαριότητα έχει σχετιστεί με την ηθική - και η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει πια αυτή τη σχέση. Οι άνθρωποι που έχουν κάνει κάτι ανήθικο (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν) αισθάνονται λιγότερες ενοχές, όταν στη συνέχεια πλένονται, ενώ άλλα πειράματα έχουν δείξει ότι τα καθαρά και αρωματισμένα δωμάτια βγάζουν τον καλύτερο εαυτό των ανθρώπων και τους παρακινούν να είναι πιο γενναιόδωροι.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, δείχνει ότι όπως η καθαριότητα μπορεί να "σβήσει" τα ίχνη της παλαιάς ανήθικης συμπεριφοράς, έτσι και το πλύσιμο των χεριών μπορεί να απαλείψει την ανάγκη κάποιου να δικαιολογήσει τις επιλογές του.
Τα παιδιά που περνάνε ώρες με τον παππού και τη γιαγιά, παχαίνουν περισσότερο
Όσα παιδιά περνάνε κατά τακτά χρονικά διαστήματα με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν υπέρβαρα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η ανάλυση 12.000 τρίχρονων παιδιών έδειξε ότι ο κίνδυνος παχυσαρκίας είναι αυξημένος κατά 34% αν η γιαγιά και ο παππούς φροντίζουν το παιδί όλη μέρα, επειδή π.χ. οι γονείς λείπουν στη δουλειά, ενώ ο κίνδυνος αυξημένου βάρους είναι κατά 15% αυξημένος αν ο παππούς και η γιαγιά φροντίζουν το παιδί μόνο για λίγες ώρες την μέρα. Αντίθετα, τα παιδιά που πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο ή έχουν νταντά να τα προσέχει στο σπίτι, δεν έχουν κίνδυνο να βάλουν παραπανίσια κιλά.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του University College του Λονδίνου (UCL), υπό την καθηγήτρια Κάθριν Λο και δημοσιεύτηκε στο ?International Journal of Obesity? (Διεθνές Περιοδικό Παχυσαρκίας), σύμφωνα με το BBC.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι πολύ λίγη προσοχή έχει δοθεί μέχρι τώρα στην επίπτωση που έχει ο τρόπος φροντίδας των παιδιών για βάρος τους, παρόλο που αυτός επηρεάζει τόσο τη διατροφή όσο και την φυσική άσκηση. Σύμφωνα με την έρευνα, η πιθανότητα παχυσαρκίας αυξάνει στις οικογένειες ανώτερου κοινωνικού-οικονομικού επιπέδου.
Ο κίνδυνος αύξησης του βάρους του παιδιού αυξάνεται (αλλά λιγότερο σε σχέση με την φροντίδα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες) ακόμα και όταν το παιδί το επιβλέπουν φίλοι και άλλοι συγγενείς, αλλά μόνο όταν αυτό συμβαίνει όλη την μέρα.
Επειδή οι γονείς συνήθως θεωρούν τη γιαγιά και τον παππού την καλύτερη εναλλακτική λύση για τη φροντίδα του παιδιού, όταν οι ίδιοι λείπουν στη δουλειά, η μελέτη συνιστά να υπάρξουν συμβουλές στους ηλικιωμένους για θέματα διατροφής και σωματικής άσκησης, ώστε να μην βλάπτουν, χωρίς να το συνειδητοποιούν, τα εγγόνια τους.
Ελπίδες για τη θεραπεία του διαβήτη
Μια νέα ανακάλυψη στο χώρο της ιατρικής, από την ομάδα του δρα Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου του Πανεπιστημίου Μαγκίλ (McGill) και από την ομάδα του Πανεπιστημίου στης Καλιφόρνιας (UCSF) φέρνει ελπίδα πως ο διαβήτης μπορεί να γίνει μια ιάσιμη ασθένεια.
Η νέα επιστημονική ανακάλυψη, που θα φέρει επανάσταση στη θεραπεία του διαβήτη, δημοσιεύεται σήμερα στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Nature.
Η ομάδα του δρα Πολυχρονάκου, κάνοντας πολυετή έρευνα πάνω στο διαβήτη ανακάλυψε ένα γονίδιο, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των νησιδίων Λάγκερχανς (Langerhans), που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας.
Όπως τόνισε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ Πολυχρονάκος, "τα νησίδια του Λέγκερχανς στους διαβητικούς ή είναι κατεστραμμένα στον τύπου 1 διαβήτη ή δυσλειτουργούν στον τύπο 2 διαβήτη. Μια από τις κυριότερες προσπάθειες της έρευνας είναι η δημιουργία καινούριων νησιδίων τα οποία θα παράγουν ινσουλίνη. Η ομάδα μας βρίσκεται στη ευχάριστη θέση να ανακοινώσει πως ανακάλυψε το γονίδιο RFX6 που είναι το σημαντικότερο για τη δημιουργία των νησιδίων".
Όπως είπε ο δρ Πολυχρονάκος, η ομάδα του εντόπισε το μεταλλαγμένο γονίδιο σε νεογνικό διαβήτη, δηλαδή σε νεογέννητο που γεννήθηκε χωρίς τα νησίδια του Λέγκερχανς. Αυτή είναι η ανακάλυψη-κλειδί για τη θεραπεία του διαβήτη.
"Τώρα, που έχουμε εντοπίσει το εν λόγω γονίδιο, μπορούμε να ελπίσουμε σε μελλοντικές δυνατότητες θεραπείας. Υπάρχει η προοπτική να πάρουμε ένα κομμάτι του παγκρέατος, να εισάγουμε το γονίδιο ή να το διεγείρουμε με κάποια θεραπεία ώστε να προκαλέσει τη δημιουργία των νησιδίων του Λέγκερχανς και να τα ξαναβάλουμε μέσα στον διαβητικό προκειμένου να παράγει κανονικά την ινσουλίνη", αποκάλυψε ο δρ. Κώστας Πολυχρονάκος.
Η ομάδα του δρα Πολυχρονάκου έκανε την έρευνα σε νεογνά, ενώ η ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας έκανε την ίδια έρευνα σε πειραματόζωα.
Σύμφωνα με τον δρα Πολυχρονάκο, η θεραπεία μπορεί να προέλθει ακόμη και από φάρμακο, το οποίο θα προκαλεί το σχηματισμό καινούριων νησιδίων.
Η έρευνα βρίσκεται στα σπάργανά της αλλά είναι σε πολύ καλό δρόμο.
Η ομάδα του δρα Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου ανήκει στο Εργαστήριο Ενδοκρινολογικής Γενετικής του Ινστιτούτου Έρευνας του Πανεπιστημίου Μαγκίλ. Η πρόσφατη έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την Εταιρεία Νεανικού Διαβήτη.
Η κατανάλωση αρκετών φλιτζανιών τσαγιού ή καφέ καθημερινά φαίνεται να προστατεύει από τις καρδιοπάθειες, σύμφωνα με μια ολλανδική επιστημονική έρευνα, που διήρκεσε 13 χρόνια και μελέτησε 40.000 άτομα.
Η έρευνα, υπό την καθηγήτρια Υβόν βαν ντερ Σάου, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου, σύμφωνα με το BBC, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσοι πίνουν πάνω από έξι φλιτζάνια τσαγιού τη μέρα, μειώνουν κατά το ένα τρίτο τον κίνδυνο πάθησης της καρδιάς τους, ενώ όσοι πίνουν δύο έως τέσσερα φλιτζάνια καφέ, έχουν επίσης μειωμένο κίνδυνο κατά 20%.
Αν και η ωφέλεια σταματά όταν η κατανάλωση ξεπεράσει τα τέσσερα φλιτζάνια καφέ τη μέρα, παρόλα αυτά ακόμα κι αυτοί που πίνουν περισσότερο, δεν είναι πιθανότερο να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία, π.χ. από καρκίνο ή εγκεφαλικό, σε σχέση με όσους δεν πίνουν καθόλου καφέ.
Ο καφές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, περιέχει ουσίες που θεωρητικά τόσο αυξάνουν όσο και μειώνουν τον κίνδυνο για την καρδιά, καθώς από τη μια μπορεί να αυξήσει το επίπεδο χοληστερίνης και, από την άλλη, να καταπολεμήσει τη φλεγμονή που σχετίζεται με τη βλάβη της καρδιάς.
Όμως, όπως επεσήμαναν, για την προστασία της καρδιάς παίζουν ρόλο πολλοί ακόμα παράγοντες. Για παράδειγμα, ένα τσιγάρο που συνοδεύει τον καφέ, μπορεί να ακυρώσει τελείως το όποιο όφελος για την καρδιά, ενώ η κατανάλωση απανωτών φλιτζανιών τσαγιού μπροστά από την τηλεόραση, χωρίς καθόλου σωματική άσκηση, επίσης αχρηστεύει κάθε όφελος που μπορεί να φέρει το τσάι.
Η βιταμίνη Β ασπίδα προστασίας ενάντια στον καρκίνο
Οι άνθρωποι, ακόμα και οι καπνιστές, που έχουν άφθονη βιταμίνη Β στο αίμα τους, φαίνεται πως αντιμετωπίζουν μειωμένο κίνδυνο να πάθουν καρκίνο των πνευμόνων, σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα.
Αν και οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι ακόμα δεν έχουν αποδείξει πως υπάρχει άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος ανάμεσα στη βιταμίνη Β και στον μειωμένο κίνδυνο καρκίνου, είπαν ότι τα ευρήματά τους πιθανώς εξηγούν σε ένα βαθμό γιατί κάποιοι καπνιστές δεν παθαίνουν καρκίνο του πνεύμονα, ενώ αντίθετα τον παθαίνουν κάποιοι μη καπνιστές ή πρώην καπνιστές.
Η μελέτη, υπό τον δρα Πολ Μπρέναν της Διεθνούς Υπηρεσίας Ερευνών για τον Καρκίνο με έδρα στη Λιόν της Γαλλίας, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό και το BBC. Στην έρευνα υπήρξε και ελληνική συμμετοχή με τους επιστήμονες Δημήτρη Τριχόπουλο, Αντωνία Τριχοπούλου και Παναγιώτα Λάγιου.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα ιδίως της βιταμίνης Β6, αλλά και του αμινοξέος της μεθιονίνης (η οποία περιέχεται στις περισσότερες πρωτεΐνες) μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τον κίνδυνο για καρκίνο (κατά μέσο όρο τον μειώνουν σε ποσοστό 60%, όταν συνυπάρχουν και οι δύο ευεργετικοί παράγοντες). Οι ουσίες αυτές υπάρχουν, μεταξύ άλλων, στους ξηρούς καρπούς, στα λαχανικά, στα ψάρια και στο κρέας ή μπορούν να ληφθούν ως συμπλήρωμα της διατροφής με χάπια.
Η έρευνα, που μελέτησε σχεδόν 400.000 άτομα σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες για περισσότερα από οκτώ χρόνια, συμπεριέλαβε καπνιστές, μη καπνιστές και πρώην καπνιστές. Ανεξάρτητα από το αν οι συμμετέχοντες κάπνιζαν ή όχι, διαπιστώθηκε ότι η αυξημένη παρουσία Β6 και μεθιονίνης στο αίμα προστατεύει τους πνεύμονες από την εμφάνιση καρκίνου. Πολλοί λιγότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β και του αμινοξέος ανέπτυξαν αυτής της μορφής τον καρκίνο στη διάρκεια της πολυετούς έρευνας σε σχέση με όσους είχαν χαμηλά επίπεδα Β6 και του αμινοξέος.
Οι ερευνητές πάντως επεσήμαναν ότι ο καλύτερος τρόπος να μειωθεί ο κίνδυνος για τον καρκίνο του πνεύμονα είναι να κόψει κανείς το κάπνισμα. Επίσης ανέφεραν ότι είναι ακόμα πρόωρο να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι η λήψη βιταμινών προσφέρει πρόσθετη προστασία. Όπως είπαν, τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης μπορεί απλώς να αντανακλούν ένα πιο υγιεινό στιλ ζωής και συνεπώς η μείωση του κινδύνου του καρκίνου μπορεί να μην οφείλεται τελικά στις ίδιες τις βιταμίνες ή πάντως όχι μόνο σε αυτές.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες τόσο για να βεβαιωθούν ότι τα αυξημένα επίπεδα βιταμίνης Β στη διατροφή όντως μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, όσο και για να καταλάβουν γιατί αυτό μπορεί να συμβαίνει, σύμφωνα με την ελληνικής καταγωγής Παναγιώτα Μήτρου, εκπρόσωπο του Παγκόσμιου Ταμείου Ερευνών για τον Καρκίνο.
Όπως ανέφερε η κα Μήτρου, "είναι σημαντικό να περάσουμε στους καπνιστές το μήνυμα ότι η αυξημένη λήψη βιταμίνης Β δεν είναι -και ποτέ δεν θα είναι- υποκατάστατο για το κόψιμο του καπνίσματος". Πάντως, πρόσθεσε, οι πρώην καπνιστές και όσοι δεν έχουν καπνίσει ποτέ, σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας έρευνας, ξέρουν πλέον ότι μπορούν να κάνουν κάτι θετικό για να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο του καρκίνου του πνεύμονα - πέρα από το να μην καπνίζουν.
Ο επικεφαλής της έρευνας Πολ Μπρέναν τόνισε ότι αν μια επόμενη μελέτη επιβεβαιώσει το συμπέρασμα της δικής του έρευνας, τότε το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι ο καθορισμός του άριστου επιπέδου βιταμίνης Β για την μείωση του κινδύνου του καρκίνου του πνεύμονα.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου παγκοσμίως (18% του συνόλου των θανάτων), αφαιρώντας κάθε χρόνο σχεδόν 1,3 εκατ. ζωές, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η πάθηση αποδίδεται σε ποσοστό 90% στο κάπνισμα, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που πάσχουν αυτήν, χωρίς ποτέ να έχουν καπνίσει στη ζωή τους ή οι οποίοι το έχουν κόψει εδώ και χρόνια. Περίπου 10% έως 15% των καπνιστών κάποια στιγμή εμφανίζουν καρκίνο του πνεύμονα, αν και συχνά πεθαίνουν από κάποια άλλη αιτία σχετική με το κάπνισμα (καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό, εμφύσημα κ.α.).
Το πλύσιμο των χεριών ... "εξαγνίζει" το μυαλό
Αν έχετε αμφιβολίες και τύψεις για κάποια απόφαση που μόλις πήρατε και το μυαλό σας βασανίζεται για το αν επιλέξατε σωστά, τότε πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό, γιατί αυτό θα σας βοηθήσει να "εξαγνίσετε" το μυαλό σας μετά από μια δύσκολη και επίμαχη επιλογή, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η ψυχολογική επίπτωση από το πλύσιμο των χεριών για πρώτη φορά μελετήθηκε επιστημονικά το 2006, όταν η καθηγήτρια Κέιτι Λίλιενκβιστ του αμερικανικού πανεπιστημίου Μπρίνγκαμ Γιάνγκ είχε δείξει ότι ένα απλό καθάρισμα των χεριών μπορεί να κάνει κάποιον να νοιώσει λιγότερο ένοχος για μια πράξη του. Σύμφωνα με την Λίλιενκβιστ, "η καθαριότητα, γενικότερα, φαίνεται να απελευθερώνει ψυχολογικά τους ανθρώπους".
Η νέα έρευνα, υπό τον ψυχολόγο Σπάικ Λι του πανεπιστημίου Μίτσιγκαν, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", δείχνει ότι ένα καλό πλύσιμο των χεριών μπορεί να απομακρύνει όχι μόνο τις αμαρτίες παλαιότερων πράξεων, αλλά και τα αισθήματα τύψεων ή αμφιβολιών σχετικά με καθημερινές απλές επιλογές του τύπου "έκανα καλά που διάλεξα το Παρίσι αντί για το Λονδίνο για τις διακοπές μου;", "μήπως δεν έπρεπε να αγοράσω αυτή την πολυτελή BMW αλλά την Mercedes;" κλπ.
Πλένοντας τα χέρια τους, οι καταναλωτές και γενικότερα οι άνθρωποι μπορούν να εστιάσουν καλύτερα στις θετικές πλευρές της όποιας επιλογής τους και να ανακουφιστούν υποσυνείδητα. Τα πειράματα του Λι έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι βασανίζονται από αμφιβολίες μετά από κάποια απόφασή τους (το φαινόμενο ονομάζεται επιστημονικά "γνωσιακή δυσαρμονία"), όταν όμως πλένουν τα χέρια τους αμέσως μετά, το συναίσθημα αυτό υποχωρεί αισθητά ή και εξαφανίζεται, αν και δεν είναι σαφές πόσο χρόνο διαρκεί αυτή η επίδραση.
Άλλα πειράματα έδειξαν ότι το πλύσιμο των χεριών λειτουργεί και όταν γίνεται, όχι μετά αλλά πριν από μια επιλογή (όπως ακριβώς έκανε ο Πόντιος Πιλάτος πριν παραδώσει τον Χριστό για να σταυρωθεί). Ο Λι διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που πλένουν τα χέρια τους καλά πριν από μια σημαντική απόφαση, νιώθουν πιο ελεύθεροι στη μετέπειτα επιλογή τους και την παίρνουν με λιγότερες τύψεις και ενδοιασμούς.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι όταν οι άνθρωποι κάνουν μια επιλογή, αισθάνονται την ψυχολογική ανάγκη να υποστηρίξουν αυτή την επιλογή τους στη συνέχεια. Κάτι που έχουν ήδη διαλέξει (π.χ. ένα καταναλωτικό αγαθό που αγόρασαν) τους φαίνεται πιο ελκυστικό απ? ό,τι τους φαινόταν πριν το αγοράσουν κι ένα αγαθό που έχουν απορρίψει (δεν το επέλεξαν), τους φαίνεται πια λιγότερο ελκυστικό. Όμως αυτή η τάση δεν υπάρχει πια, όταν ο άνθρωπος πλένει τα χέρια του, οπότε απελευθερώνεται από την "ψυχαναγκαστική" ώθησή του να δικαιολογήσει εκ των υστέρων την απόφασή του.
Εδώ και αιώνες η καθαριότητα έχει σχετιστεί με την ηθική - και η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαιώνει πια αυτή τη σχέση. Οι άνθρωποι που έχουν κάνει κάτι ανήθικο (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν) αισθάνονται λιγότερες ενοχές, όταν στη συνέχεια πλένονται, ενώ άλλα πειράματα έχουν δείξει ότι τα καθαρά και αρωματισμένα δωμάτια βγάζουν τον καλύτερο εαυτό των ανθρώπων και τους παρακινούν να είναι πιο γενναιόδωροι.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, δείχνει ότι όπως η καθαριότητα μπορεί να "σβήσει" τα ίχνη της παλαιάς ανήθικης συμπεριφοράς, έτσι και το πλύσιμο των χεριών μπορεί να απαλείψει την ανάγκη κάποιου να δικαιολογήσει τις επιλογές του.
Τα παιδιά που περνάνε ώρες με τον παππού και τη γιαγιά, παχαίνουν περισσότερο
Όσα παιδιά περνάνε κατά τακτά χρονικά διαστήματα με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν υπέρβαρα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η ανάλυση 12.000 τρίχρονων παιδιών έδειξε ότι ο κίνδυνος παχυσαρκίας είναι αυξημένος κατά 34% αν η γιαγιά και ο παππούς φροντίζουν το παιδί όλη μέρα, επειδή π.χ. οι γονείς λείπουν στη δουλειά, ενώ ο κίνδυνος αυξημένου βάρους είναι κατά 15% αυξημένος αν ο παππούς και η γιαγιά φροντίζουν το παιδί μόνο για λίγες ώρες την μέρα. Αντίθετα, τα παιδιά που πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο ή έχουν νταντά να τα προσέχει στο σπίτι, δεν έχουν κίνδυνο να βάλουν παραπανίσια κιλά.
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του University College του Λονδίνου (UCL), υπό την καθηγήτρια Κάθριν Λο και δημοσιεύτηκε στο ?International Journal of Obesity? (Διεθνές Περιοδικό Παχυσαρκίας), σύμφωνα με το BBC.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι πολύ λίγη προσοχή έχει δοθεί μέχρι τώρα στην επίπτωση που έχει ο τρόπος φροντίδας των παιδιών για βάρος τους, παρόλο που αυτός επηρεάζει τόσο τη διατροφή όσο και την φυσική άσκηση. Σύμφωνα με την έρευνα, η πιθανότητα παχυσαρκίας αυξάνει στις οικογένειες ανώτερου κοινωνικού-οικονομικού επιπέδου.
Ο κίνδυνος αύξησης του βάρους του παιδιού αυξάνεται (αλλά λιγότερο σε σχέση με την φροντίδα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες) ακόμα και όταν το παιδί το επιβλέπουν φίλοι και άλλοι συγγενείς, αλλά μόνο όταν αυτό συμβαίνει όλη την μέρα.
Επειδή οι γονείς συνήθως θεωρούν τη γιαγιά και τον παππού την καλύτερη εναλλακτική λύση για τη φροντίδα του παιδιού, όταν οι ίδιοι λείπουν στη δουλειά, η μελέτη συνιστά να υπάρξουν συμβουλές στους ηλικιωμένους για θέματα διατροφής και σωματικής άσκησης, ώστε να μην βλάπτουν, χωρίς να το συνειδητοποιούν, τα εγγόνια τους.
Ελπίδες για τη θεραπεία του διαβήτη
Μια νέα ανακάλυψη στο χώρο της ιατρικής, από την ομάδα του δρα Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου του Πανεπιστημίου Μαγκίλ (McGill) και από την ομάδα του Πανεπιστημίου στης Καλιφόρνιας (UCSF) φέρνει ελπίδα πως ο διαβήτης μπορεί να γίνει μια ιάσιμη ασθένεια.
Η νέα επιστημονική ανακάλυψη, που θα φέρει επανάσταση στη θεραπεία του διαβήτη, δημοσιεύεται σήμερα στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Nature.
Η ομάδα του δρα Πολυχρονάκου, κάνοντας πολυετή έρευνα πάνω στο διαβήτη ανακάλυψε ένα γονίδιο, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των νησιδίων Λάγκερχανς (Langerhans), που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας.
Όπως τόνισε αποκλειστικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ Πολυχρονάκος, "τα νησίδια του Λέγκερχανς στους διαβητικούς ή είναι κατεστραμμένα στον τύπου 1 διαβήτη ή δυσλειτουργούν στον τύπο 2 διαβήτη. Μια από τις κυριότερες προσπάθειες της έρευνας είναι η δημιουργία καινούριων νησιδίων τα οποία θα παράγουν ινσουλίνη. Η ομάδα μας βρίσκεται στη ευχάριστη θέση να ανακοινώσει πως ανακάλυψε το γονίδιο RFX6 που είναι το σημαντικότερο για τη δημιουργία των νησιδίων".
Όπως είπε ο δρ Πολυχρονάκος, η ομάδα του εντόπισε το μεταλλαγμένο γονίδιο σε νεογνικό διαβήτη, δηλαδή σε νεογέννητο που γεννήθηκε χωρίς τα νησίδια του Λέγκερχανς. Αυτή είναι η ανακάλυψη-κλειδί για τη θεραπεία του διαβήτη.
"Τώρα, που έχουμε εντοπίσει το εν λόγω γονίδιο, μπορούμε να ελπίσουμε σε μελλοντικές δυνατότητες θεραπείας. Υπάρχει η προοπτική να πάρουμε ένα κομμάτι του παγκρέατος, να εισάγουμε το γονίδιο ή να το διεγείρουμε με κάποια θεραπεία ώστε να προκαλέσει τη δημιουργία των νησιδίων του Λέγκερχανς και να τα ξαναβάλουμε μέσα στον διαβητικό προκειμένου να παράγει κανονικά την ινσουλίνη", αποκάλυψε ο δρ. Κώστας Πολυχρονάκος.
Η ομάδα του δρα Πολυχρονάκου έκανε την έρευνα σε νεογνά, ενώ η ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας έκανε την ίδια έρευνα σε πειραματόζωα.
Σύμφωνα με τον δρα Πολυχρονάκο, η θεραπεία μπορεί να προέλθει ακόμη και από φάρμακο, το οποίο θα προκαλεί το σχηματισμό καινούριων νησιδίων.
Η έρευνα βρίσκεται στα σπάργανά της αλλά είναι σε πολύ καλό δρόμο.
Η ομάδα του δρα Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου ανήκει στο Εργαστήριο Ενδοκρινολογικής Γενετικής του Ινστιτούτου Έρευνας του Πανεπιστημίου Μαγκίλ. Η πρόσφατη έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την Εταιρεία Νεανικού Διαβήτη.
Last edited:
