Οι χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορεί μελλοντικά να αποθηκεύουν τα δεδομένα τους σε μνήμες και σκληρούς δίσκους κατασκευασμένους από γυαλί, καθώς επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν πρωτοποριακούς «κρυστάλλους μνήμης», παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούσε ο Σούπερμαν.
Οι λιθουανικής καταγωγής ερευνητές του Κέντρου Οπτοηλεκτρονικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, με επικεφαλής τον καθηγητή Πίτερ Καζάνσκι και τον Μαρτίνας Μπερέσνα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη
στο περιοδικό του Αμερικανικού Ινστιτούτου Φυσικής Applied Physics Letters, σύμφωνα με τις βρετανικές «Τέλεγκραφ» και «Ντέϊλι Μέιλ», χρησιμοποίησαν ακτίνες λέιζερ για να μεταβάλλουν τις ιδιότητες του καθαρού γυαλιού, ώστε να καταστεί δυνατή η αποθήκευση δεδομένων σε αυτό.
Οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι, με τη σταδιακή βελτίωση της τεχνικής, σύντομα οι καινοτομικοί κρύσταλλοι θα μπορούν να αποθηκεύουν πολύ περισσότερα δεδομένα από τους συμβατικούς σκληρούς δίσκους, ενώ το νέο υλικό θα είναι, παράλληλα, λιγότερο ευάλωτο σε υπερθέρμανση, υγρασία και βλάβες. Προς το παρόν, οι κρύσταλλοι μπορούν να αποθηκεύσουν έως 50 Gb δεδομένων (όσο περίπου ένας δίσκος Blu-ray) πάνω σε μια γυάλινη επιφάνεια με έκταση όσο σχεδόν η οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου. Ο χρήστης μπορεί να γράψει και να σβήσει δεδομένα πολλές φορές πάνω στους γυάλινους κρυστάλλους.
Η νέα νανοτεχνολογία βασίζεται στην «χειραγώγηση» των ατόμων του γυαλιού, καθώς και του φωτός που περνάει μέσα από αυτό. Η νέα μέθοδος αλλάζει τον τρόπο μετάδοσης του φωτός μέσα από το γυαλί, δημιουργώντας μικρές «δίνες» πολωμένου φωτός, οι οποίες μπορούν να διαβαστούν όπως περίπου τα δεδομένα στις οπτικές ίνες. Η εγγραφή γίνεται μέσω ενός λέιζερ που αποτυπώνει μικρές κουκίδες σαν τρισδιάστατα pixels (που λέγονται voxels) πάνω στο γυαλί, οι οποίες μετά διαβάζονται με την χρήση ενός οπτικού αποκωδικοποιητή.
Οι κρύσταλλοι μνήμης αντέχουν σε θερμοκρασίες σχεδόν μέχρι 1.000 βαθμούς Κελσίου, δεν επηρεάζονται από το νερό και μπορούν να αντέξουν χιλιάδες χρόνια χωρίς τα αποθηκευμένα δεδομένα τους να διαβρωθούν. «Αναπτύξαμε μια μνήμη που επιτρέπει στα δεδομένα να αποθηκευτούν στο γυαλί και να διαρκέσουν για πάντα. Μπορεί να αποτελέσει μια πολύ σταθερή και ασφαλή μορφή φορητής μνήμης, πολύ χρήσιμη για οργανισμούς με μεγάλα αρχεία. Προς το παρόν, οι εταιρίες πρέπει να κάνουν μπακ-απ στα αρχεία τους κάθε πέντε έως δέκα χρόνια, γιατί οι μνήμες των σκληρών δίσκων έχουν μικρή διάρκεια ζωής», δήλωσε ο Μπερέσνα, ο οποίος πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη μπορεί να αποδειχτεί πολύ χρήσιμη σε μουσεία και άλλους φορείς όπως τα εθνικά αρχεία ενός κράτους, που έχουν τεράστιους αριθμούς ντοκουμέντων.
Ήδη οι ερευνητές συνεργάζονται με την λιθουανική εταιρία Altechna για να βγάλουν στην αγορά τους νέους κρυστάλλους. Παράλληλα, η νέα τεχνική μπορεί να αξιοποιηθεί για τη δημιουργία νέου τύπου μικροσκοπίων.
Last edited:
